Η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου παρουσιάζει το Ορατόριο «Η Δημιουργία» του Χάυντν, υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Edward Higginbottom και με τη συμμετοχή της χορωδίας του New College- Oxford. Σολίστ είναι οι Sona Gargaloyan (σοπράνο), ο Thomas Hobbs (τενόρος) και ο Κύρος Πατσαλίδης (μπασοβαρύτονος).
Θα δοθούν μόνο δύο βραδινές παραστάσεις
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Θέατρο Ριάλτο Λεμεσού
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011
Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου, στην Λευκωσία.
Ώρα: 20:30
Εισιτήρια προπωλούνται στα ταμεία των θεάτρων προς ?12 και ?7.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για παιδιά, μαθητές, στρατιώτες και κάτοχους κάρτας νέων (EURΟ <26). Πληροφορίες στο 22 463144 και www.cyso.org.cy
Το πρόγραμμα:
H Δημιουργία του Χάυντν προέκυψε από το συνονθύλευμα των πιστεύω, των εικασιών και των μύθων που περιτριγυρίζουν το ποίημα του Μίντον Paradise Lost (Ο Χαμένος Παράδεισος). Παρόμοια σύγχυση παρουσιάζει και το ιστορικό που μας οδηγεί στο λιμπρέτο του Χάυντν, το οποίο ετοίμασε ο Gottfried van Swieten από τη μη εγκεκριμένη προσαρμογή του ποιήματος του Μίντον από τον Thomas Linley. Η αγγλική εκδοχή του λιμπρέτου έφτασε στα χέρια του Χάυντν στη διάρκεια μιας επίσκεψής του στην Αγγλία το 1795. Του δόθηκε από τον Σάλομον, το γνωστό ιμπρεσάριο συναυλιών στο Λονδίνο, που γνώριζε πολύ καλά τον ενθουσιασμό που έτρεφε ο Χάυντν για τα ορατόρια του Χαίντελ, και υπέθεσε ότι θα τον ενδιέφερε να συνθέσει κάτι ανάλογο, με θέμα τη δημιουργία. Αλλά ο Χάυντν δεν κατείχε επαρκώς την αγγλική γλώσσα ώστε να δουλέψει με το κείμενο, και το έδωσε στον Swieten για να το μεταφράσει. Οι δύο γλώσσες, αγγλικά και γερμανικά διασταυρώθηκαν στη διαδικασία της σύνθεσης, και η πρώτη έκδοση του έργου (1800) περιείχε το γερμανικό και το αγγλικό κείμενο μαζί. Οι Άγγλοι αμέσως θεώρησαν το έργο και δικό τους προϊόν, όπως το ίδιο θεώρησαν και για το ορατόριο ενός άλλου ξένου συνθέτη σαράντα χρόνια αργότερα, το Elijah. Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι Η Δημιουργία δεν είναι μετάφραση του Die Schφpfung με την έννοια που είναι για παράδειγμα το The Magic Flute μετάφραση του Die Zauberflφte. Μια εκτέλεση στην αγγλική από αγγλόφωνους μουσικούς είναι η ορθή ανταπόκριση στην αρχική σύλληψη του έργου αλλά και στην επιθυμία του Χάυντν να εκτελεστεί το έργο στη γλώσσα που είναι πιο κοντά στους εκτελεστές και το ακροατήριό του. Από μουσική άποψη, ίσως το πιο αγγλικό χαρακτηριστικό του είναι η χορωδιακή γραφή όπου ο Χάυντν, αντιπαραθέτοντας μεγαλοπρεπείς μουσικές ‘χειρονομίες» και φούγκα, επανεπεξεργάζεται το χορωδιακό ιδίωμα του Χαίντελ, και κάπου-κάπου εμπλουτίζει την υφή με επιπρόσθετες γραμμές πολυφωνίας από διάφορα όργανα, καθιστώντας έτσι την ορχήστρα ένα δυναμικό πρωταγωνιστή της όλης υφής.