Σάββατο 19 & Κυριακή 20 Μαϊου 2012
Ώρα: 20:30
Χώρος: Θέατρο Ριάλτο
Είσοδος : ? 20 – 15 – Ενιαίο εισιτήριο για τις δύο θεατρικές παραστάσεις από Ελλάδα: ? 35 – 25
Πληροφορίες / κρατήσεις στο τηλέφωνο 77 77 77 45
Ηλεκτρονικό εισιτήριο: www.rialto.com.cy
Η πρώτη θεατρική παράσταση από Ελλάδα, που φιλοξενεί το θέατρο Ριάλτο αυτό τον Μάιο, είναι βασισμένη στην ταινία που άφησε εποχή με τον τίτλο Une Liaison Pornographique.
Η ταινία του Philippe Blasband εκτόξευσε το 1999 τη δημοτικότητα των δύο πρωταγωνιστών, της Natalie Baye και του Sergi Lopez, χαρίζοντας σε εκείνη το πρώτο βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Η ταινία -σταθμός για τις σχέσεις των δύο φύλων μεταφέρθηκε στο θέατρο από τον Στέλιο Μάινα και την Δήμητρα Ματσούκα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη.
Το θεατρικό ζευγάρι της χρονιάς, όπως τους αποκάλεσαν, δίνει πραγματικά ρεσιτάλ ερμηνείας. Η Δήμητρα Ματσούκα εξαιρετικά πειστική, με μια πληγωμένη γλυκύτητα, χωρίς αιδώ και με αρκετή δόση χιούμορ σχεδόν προκαλεί τη συμπόνια, πείθοντας για το αδιέξοδο της μοναξιάς ακόμα και μιας τόσο ωραίας γυναίκας στην αχανή πόλη, ενώ ο θαυμάσιος Στέλιος Μάινας ξεμπροστιάζει την αυτοπεποίθηση του στιβαρού άντρα, αποκαλύπτοντας την καλά κρυμμένη ευαισθησία του.
Εκείνη θέλει να κάνει πραγματικότητα μια σεξουαλική της φαντασίωση. Βάζει λοιπόν αγγελία σε μια εφημερίδα.
Εκείνος ανταποκρίνεται. Δίνουν ραντεβού σε ένα καφέ. Μοιάζουν αμήχανοι, αλλά ξέρουν τι θέλουν. Λίγες λέξεις, μερικά χαμόγελα και ύστερα η ερωτική ένωσή τους. Αγνοούν τα πάντα ο ένας για τον άλλον, γιατί αυτή είναι η συμφωνία τους, να μη διεισδύει κανένας από τους δύο στην προσωπική ζωή του άλλου, παραμένοντας άγνωστοι.
Συνεχίζουν να βλέπονται μία φορά την εβδομάδα με τον ίδιο τρόπο: στο καφέ και έπειτα στο φτηνό δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου. Κάποια μέρα εκείνη κουρασμένη από το σεξ χωρίς δεσμεύσεις, αναζητά τον ολοκληρωτικό έρωτα. Οι φαντασιώσεις μπαίνουν σε δεύτερο ρόλο τη στιγμή που τα πραγματικά συναισθήματα ξεγυμνώνονται.
Οι δύο πρωταγωνιστές αφηγούνται παράλληλα και από τη δική τους οπτική γωνία ο καθένας την ίδια ιστορία. Αναμειγνύονται με το κοινό ενίοτε, κάνοντας το «συνένοχό» τους. Είναι ίσως το βασικότερο εύρημα του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη που σκηνοθέτησε την παράσταση: «κλέβει» το συναίσθημα μέσω της ταύτισης του κοινού. Ποιος δεν κρύβει μια «πορνογραφική» ανομολόγητη σχέση; Οι ηθοποιοί ερμηνεύουν με απίστευτη απλότητα και άνεση τους ρόλους τους μεταφέροντας στο κοινό τη σχέση τους που τελικά μόνο πορνογραφική δεν καταλήγει να είναι.
Μετάφραση: Ιωάννα Μαντζαβίνου
Σκηνικά /Κοστούμια: Αθανασία Σμαραγδή
Μουσική: Μίνως Μάτσας