Ο Θεατρικός Πολυχώρος ΕΣΤΙΑ συνεχίζει την ανοδική πορεία του με τον «Εραστή», ένα από τα πιο γνωστά έργα του Χάρολντ Πίντερ. 

Σημειώνει ο ίδιος ο συγγραφέας για τους χαρακτήρες των έργων του: «Οι χαρακτήρες μου, δεν λένε ούτε λέξη παραπάνω για τις εμπειρίες τους, τις προσδοκίες τους, τα κίνητρά τους, την ιστορία τους. Ανάμεσα στην έλλειψη βιογραφικών δεδομένων γι’ αυτούς και το διφορούμενο χαρακτήρα των λόγων τους υπάρχει ένα πεδίο που όχι μόνο αξίζει αλλά είναι απαραίτητο να ερευνηθεί. Εσείς κι εγώ, όπως και οι χαρακτήρες που αναπτύσσονται πάνω στη σελίδα, είμαστε ανέκφραστοι τον περισσότερο καιρό, φανερώνουμε ελάχιστα πράγματα, είμαστε αναξιόπιστοι, φευγαλέοι, άπιστοι, όλο εμπόδια, απρόθυμοι. Αλλά μέσα από αυτά τα χαρακτηριστικά ξεπηδάει μια γλώσσα. Μια γλώσσα. στην οποία, πίσω από αυτό που αρθρώνεται, λέγεται κάτι άλλο».

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Ένα φαινομενικά ευτυχισμένο ζευγάρι,ο Ρίτσαρντ και η Σάρα,ασφυκτιούν στο απομονωμένο σπίτι τους έξω από το Γουίντσορ και εφευρίσκουν ένα μάλλον περίεργο παιγνίδι για να ξεφύγουν από τη μονοτονία και την πλήξη που τους υπαγορεύει η ζωή τους,στην Αγγλική επαρχία.

Το ζευγάρι αρχίζει να υποδύεται συγκεκριμένους ρόλους τρία απογεύματα τη βδομάδα όταν συναντιούνται κάτω από μια διαφορετική ταυτότητα: ο Ρίτσαρντ υποδύεται τον Μαξ, ένα σαδιστικό -και ενίοτε τρυφερό- τύπο και η Σάρα τη Ντολόρες, μια πόρνη με πληθωρικό ταμπεραμέντο.

‘Οσο εμβαθύνουν στο αλλόκοτο  παιγνίδι τους τόσο περισσότερο  έρχονται αντιμέτωποι με τη δυσκολία να διατηρήσουν ξεχωριστά τις δυο πλευρές της προσωπικότητάς τους  αφού φαίνεται πως οι δύο «άλλοι εαυτοί» τους προσπαθούν να υπερισχύσουν καθολοκληρία στις ζωές τους.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η απόδοση της περίφημης ‘Πιντερικής’ ατμόσφαιρας είναι ίσως η μεγαλύτερη σκηνοθετική πρόκληση σ’  ότι αφορά τα έργα του τόσο σημαντικού αυτού Άγγλου συγγραφέα. Αυτό,σε συνδυασμό με την απόδοση,από πλευράς των ηθοποιών, του εξ ίσου περίφημου «φλεγματικού ταμπεραμέντου»,  τουτέστιν αυτήν την τόσο ‘Βρετανική’ ικανότητα του να παραμένει κανείς ήρεμος και ατάραχος ακόμη και εν τω μέσω δύσκολων ή επικίνδυνων καταστάσεων.

Πως προσδιορίζεται όμως η ‘Πιντερική’ ατμόσφαιρα; (ο ίδιος ο Πίντερ δεν φαίνεται να συμπαθούσε ιδιαίτερα τον όρο). Τα στοιχεία που η σύγχρονη κριτική θεωρεί ότι συνθέτουν μια τέτοια ατμόσφαιρα είναι μια φαινομενικά απλή -ή κάποτε κι εντελώς ανύπαρκτη-  πλοκή, χαρακτήρες με ένα παρελθόν φευγαλέο και απροσδιόριστο αλλά και μια κάποια αίσθηση απειλής, συνυφασμένη με ένα αλλόκοτα κωμικό στοιχείο.Στις σχέσεις των χαρακτήρων κυριαρχεί το διφορούμενο και το υπαινικτικό.Τον συγγραφέα ενδιαφέρει πολύ περισσότερο το τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις παρά το τι πραγματικά  λέγεται.

Αυτό που «επιτρέπει» ο Χάρολντ Πίντερ στον θεατή -σε όλα του τα έργα, αλλά ίσως ακόμη περισσότερο στον «Εραστή»-  είναι να να γίνει μάρτυρας  ενός παιγνιδιού ‘εξουσιαστή/ εξουσιαζόμενου’ ανάμεσα στους χαρακτήρες .Ενός  εξαιρετικά ευμετάβλητου  παιγνιδιού που βρίσκεται  κρυμμένο μέσα στον πιο απλό, καθημερινό διάλογο.

Θεατρικός Πολυχώρος ΕΣΤΙΑ (Ολυμπίας 7,Λυκαβητός,τηλ. 97790533,99588330)

Πρεμιέρα: 21 Μαρτίου. Τακτικές παραστάσεις: Παρασκευή στις 20.30.

Παίζουν: Γιώργος Χατζήκυριάκος,Χριστίνα Καραγιάννη,Δήμας Δημοσθένους. Σκηνοθεσία: Άγις Παίκος.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *